کلاه زرتشتی دوزی

کلاه زرتشتی دوزی را شاید بتوان هنری‌ترین بخش پوشاک آیینی دانست. برخلاف کلاه نیایش ساده که بر معنویت ناب تأکید دارد، این کلاه پیوندی میان زیبایی‌شناسی و نیایش برقرار می‌کند. سوزن‌دوزی‌های ظریف روی آن، اغلب با الهام از طبیعت و نمادهای کهن، جلوه‌ای ویژه به نیایشگر می‌بخشد.

از نظر مقایسه، این کلاه در کنار سدره و کشتی بیشتر حالت تزئینی دارد و نقشی مکمل ایفا می‌کند. به همین دلیل بیشتر در مراسم خاص یا جشن‌ها استفاده می‌شود. در برابر کلاه نیایش با نماد فروهر، این نمونه بیشتر بر جنبه‌ی هنری تأکید دارد تا نمادشناسی.

نقدی که گاهی به این کلاه وارد می‌شود، همین جنبه‌ی تزئینی آن است؛ برخی معتقدند نیایش باید ساده و بی‌آلایش باشد. اما از سوی دیگر، می‌توان گفت هنر دوزی، خود بخشی از آیین زرتشتی است که به زیبایی و هماهنگی با آفرینش اهمیت می‌دهد.

کلاه زرتشتی دوزی نه تنها یک پوشاک آیینی، بلکه یک اثر هنری-فرهنگی است که میراث زنان هنرمند زرتشتی یزد و کرمان را در خود جای داده است.