کتاب آیین اختیار

«آیین اختیار» اثری عمیق و فلسفی است که به یکی از بنیادی‌ترین آموزه‌های زرتشتی یعنی «آزادی اراده» می‌پردازد. نویسنده با بهره‌گیری از متون اوستایی مانند گاتها و نیز آثار تفسیری نوین، می‌کوشد نشان دهد که اختیار در دین زرتشتی صرفاً یک مفهوم انتزاعی نیست، بلکه سنگ‌بنای مسئولیت اخلاقی و کنش انسانی است.
مزیت مهم این کتاب، پیوند دادن آموزه‌های کهن به مسائل اخلاقی و اجتماعی امروز است. نویسنده به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه مفهوم «اشا» به‌عنوان نظم کیهانی، تنها در صورتی معنا می‌یابد که انسان‌ها آزادانه در مسیر نیکی گام بردارند. در عین حال، یکی از چالش‌های اثر پیچیدگی زبان و بیان است که ممکن است برای مخاطبان عمومی دشوار باشد و بیشتر برای خوانندگان آشنا با مباحث فلسفی مناسب باشد.
این کتاب در مقایسه با آثاری مانند زرتشت و مزدیسنان، نگاه فردگرایانه‌تری دارد و کمتر به ساختار اجتماعی دین می‌پردازد؛ اما این ویژگی آن را برای علاقه‌مندان به اخلاق دینی، فلسفه مسئولیت و حتی روان‌شناسی دین جذاب می‌کند. در کنار مطالعه این کتاب، بررسی نیایش‌ها در خرده اوستا نیز می‌تواند درک عمیق‌تری از رابطه اختیار و پرستش در دین زرتشتی ارائه دهد.